Τη γιορτή για την επέτειο της 25ης Μαρτίου, παρουσίασε η Γ΄τάξη του Δημοτικού σχολείου. Τα παιδιά όχι μόνο τραγούδησαν, χόρεψαν και έπαιξαν με μεγάλο ενθουσιασμό τους ρόλους τους αλλά κυρίως, ανακάλυψαν τη σημασία και τη σπουδαιότητα αυτής της διπλής γιορτής. Χαρακτηριστική είναι η φράση που διατυπώθηκε στα γραπτά τους: «Δε θα ξεχάσουμε ποτέ τους ήρωες του 1821 που αγωνίστηκαν για την πατρίδα μας.»

                                           ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΜΑΘΗΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΓΙΟΡΤΗ

Στις 23 Μαρτίου 2012, η Γ΄ τάξη παρουσίασε τη μεγάλη γιορτή για την 25η Μαρτίου στην αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου μας.

Οι πρόβες μας ξεκίνησαν πριν από ένα μήνα περίπου όταν οι δασκάλες μάς μοίρασαν τους ρόλους μας. Ο δικός μου ρόλος ήταν εύκολος. Ήμουν ένας από τους πρόκριτους του Μεσολογγίου που προετοίμαζε την έξοδο.

Προετοιμαστήκαμε πολύ καλά για τη γιορτή. Ο κύριος της Μουσικής ,μάς έμαθε τρία τραγούδια: το « Θούριο» , τον « Τσάμικο» και το « Περήφανοι όλοι». Η δασκάλα της Γυμναστικής, πήρε κάποια παιδιά για να χορέψουν δύο παραδοσιακούς χορούς: τον «Τσάμικο» και τη «Μακρυνίτσα».

Την ημέρα της γιορτής, ένιωθα πολύ ωραία γιατί θα φαινόταν όλη η δουλειά που είχαμε κάνει. Όλοι τα πήγαμε πολύ καλά, όμως περισσότερο μου άρεσαν τα θεατρικά με θέμα τους Κλέφτες, τους Πρόκριτους του Μεσολογγίου και τη Φιλική Εταιρία γιατί όλοι οι ήρωες ήταν γενναίοι.

Θα θυμάμαι πάντα αυτή τη γιορτή και τους ανθρώπους που έχυσαν το αίμα τους για τη λευτεριά.

ΗΛΙΑΣ ΚΙΝΕΖΟΣ Γ2΄

Την Παρασκευή 23 Μαρτίου, η τάξη μου ανέλαβε να παρουσιάσει τη γιορτή της 25ης Μαρτίου. Η γιορτή έγινε στο αμφιθέατρο του σχολείου μου.

Πριν από ένα μήνα, αρχίσαμε τις πρόβες. Κάθε μέρα προετοιμαζόμασταν όλο και πιο καλά. Ο ρόλος μου, μου άρεσε πολύ. Ήμουν η δασκάλα στην πρώτη σκηνή με τίτλο: «Εισαγωγή – Προετοιμασία στην τάξη».

Επιτέλους, μετά από πολλή προσπάθεια, η μέρα της γιορτής έφτασε! Όταν ξύπνησα, ήμουν πολύ χαρούμενη και ανυπομονούσα να πάω στο σχολείο. Ντύθηκα με ένα όμορφο φόρεμα, μάζεψα τα μαλλιά μου και φόρεσα ένα ζευγάρι γυαλιά. Πριν αρχίσει η γιορτή, ήρθε η μαμά μου να με δει. Σε λίγο, ήρθε και όλο το σχολείο στην αίθουσα και η γιορτή ξεκίνησε. Τα λόγια μου τα είπα δυνατά και καθαρά . Ύστερα, όλοι τραγουδήσαμε το « Θούριο». Αργότερα, εγώ και κάποια άλλα κορίτσια χορέψαμε το χορό «Μακρυνίτσα». Μετά, τα αγόρια χόρεψαν τον « Τσάμικο» και οι υπόλοιποι τραγουδούσαμε. Όλα τα παιδιά είπαν πολύ καλά τα λόγια τους σε όλα τα θεατρικά και μας χειροκρότησαν δυνατά.

Περισσότερο απ’ όλα, μου άρεσε το τραγούδι που είπαμε στο τέλος με τίτλο: «Περήφανοι όλοι ». Πάντα θα θυμάμαι αυτή την υπέροχη γιορτή!

ΚΛΕΛΙΑ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ Γ2΄

Την Παρασκευή 23 Μαρτίου εμείς, η Γ’ τάξη, πραγματοποιήσαμε τη γιορτή της 25^ης Μαρτίου στην αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου μας. Κάναμε μία γιορτή υπέροχη!

Αρχίσαμε τις πρόβες στην αίθουσα του Τάε – Κβον – Ντο. Προετοιμαστήκαμε πάρα πολύ καλά και όλα έγιναν στην ώρα τους. Είχα δύο ρόλους, ήμουν μία γυναίκα της Νάουσας και επίσης απήγγειλα το ποίημα «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι» του Γιώργου Σεφέρη. Μου άρεσαν πολύ οι ρόλοι μου. Οι γυναίκες της Νάουσας χόρεψαν Μακρυνίτσα και οι κλέφτες Τσάμικο. Επίσης τραγουδήσαμε τρία τραγούδια, το «Περήφανοι όλοι», τον «Τσάμικο» και το «Θούριο».

Την ημέρα της γιορτής ήρθαν να με δουν η μαμά μου, η γιαγιά μου, ο παππούς μου και η νταντά μου. Αγόρασα μια στολή Κεντρικής Μακεδονίας και επίσης φόρεσα άσπρη μπλούζα με μαύρη φούστα και μαύρα γοβάκια. Όταν ήρθε η ώρα να πω τα λόγια μου ένιωσα νευρικότητα και αμηχανία. Όμως όλα πήγαν μια χαρά.

Αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν όταν τραγουδήσαμε τον «Θούριο». Από αυτή τη γιορτή έμαθα ότι «ΘΕΛΕΙ ΑΡΕΤΗ ΚΑΙ ΤΟΛΜΗ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»!!!

ΤΣΑΛΟΠΟΥΛΟΥ ΑΔΑΜΑΝΤΙΑ Γ1

Η γιορτή της 25^ης Μαρτίου, που την ανέλαβε φέτος η τάξη μου, έγινε την Παρασκευή 23 Μαρτίου, λόγω του ότι 25 Μαρτίου φέτος ήταν Κυριακή. Η γιορτή μας έγινε στην αίθουσα εκδηλώσεων. Ήμουν πολύ χαρούμενη που αναλάβαμε εμείς αυτή τη γιορτή.

Κάναμε πάρα πολλές πρόβες, γι’ αυτό και ήταν τόσο τέλεια στο τέλος άλλωστε! Μάθαμε και δυο χορούς, τον Τσάμικο και τη Μακρυνίτσα. Τη γιορτή ετοίμασαν η δασκάλα μου, η κυρία Ελένη Καλεντζή και η κυρία Αναστασία Αθανασιάδου. Τους χορούς τους ανέλαβε η κυρία Σταμπουλή και τα τραγούδια ο κύριος Χατζηγιάννης. Εγώ τραγούδησα τέσσερα τραγούδια, το Θούριο, το Νανούρισμα, τον Τσάμικο και το Περήφανοι όλοι.

Την ημέρα της γιορτής ήμουν πολύ χαρούμενη. Είχε έρθει η μαμά μου, η γιαγιά μου, η αδελφή μου, ο παππούς μου και τα ξαδέλφια μου. Τα ρούχα μου ήταν τέλεια. Η στολή μου ήταν μπλε και είχε και μια ποδιά σε χρώμα κόκκινο και χρυσό. Εγώ έπαιξα στη σκηνή με τις γυναίκες της Αραπίτσας και ήμουν η Κατερίνα. Όταν άρχισε η γιορτή ένιωσα ανίκανη να πω τα λόγια μου και πολύ ντροπή. Ευτυχώς όλα πήγαν μια χαρά!

Περισσότερο απ’ όλα μου άρεσε το σκετς μου και το σκετς των κλεφτών. Θα θυμάμαι για πάντα πόση δουλειά κάναμε γι’ αυτή τη γιορτή.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΤΟΠΟΥΖΙΔΟΥ Γ1

Τι γλώσσα μιλάνε ο Astérix, ο Obélix, ο petit Nicolas και ο Tintin; Μα φυσικά γαλλικά.

Τα πρωτάκια μας, με αφορμή την ημέρα της Γαλλοφωνίας, έμαθαν ότι τα Γαλλικά μιλιούνται σε πάρα πολλές χώρες και στις 5 ηπείρους. Ζωγράφισαν το χάρτη της Γαλλοφωνίας και το λουλούδι της Γαλλοφωνίας με το σύνθημα «Le français est une chance ».

Τα Γαλλικά είναι μια μοναδική ευκαιρία !!

                                                                   A’1

                                                                   A’2

Η 21^η Μαρτίου έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια Ημέρα της Ποίησης. Φέτος το σχολείο μας, με αφορμή τη συμπλήρωση των 100 ετών από τη γέννηση του Νικηφόρου Βρεττάκου, αποφάσισε να αφιερώσει αυτήν την ημέρα στον ίδιο και το έργο του.

Η Ε΄ τάξη δημιουργήσαμε παρουσιάσεις τις οποίες προβάλαμε στις τάξεις μας και στη συνέχεια συζητήσαμε για αυτόν τον μεγάλο ποιητή. Οι δάσκαλοι της τάξης μάς ανέθεσαν να μελετήσουμε τα ποιήματα και τη βιογραφία του Λάκωνα ποιητή. Ο Νικηφόρος Βρεττάκος γεννήθηκε το 1912 στη Λακωνία και πέθανε το 1991 στην Αθήνα. Πολέμησε στον ελληνοϊταλικό πόλεμο και πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Άλλαξε πολλές εργασίες. Ασχολήθηκε με την πολιτική και εξελέγη δημοτικός σύμβουλος στον Πειραιά. Έγραψε πολλές ποιητικές συλλογές και τιμήθηκε με βραβεία και διακρίσεις. Ήταν τέσσερις φορές υποψήφιος για το βραβείο Νόμπελ.

Όλα τα παραπάνω ήταν στοιχεία των παρουσιάσεων. Σε ορισμένα σημεία οι δάσκαλοί μας μας ανέθεταν να απαγγείλουμε κάποια ποιήματα και να διακρίνουμε σε αυτά τα στοιχεία της ποίησης του Νικηφόρου Βρεττάκου, δηλαδή την αγάπη, την ειρήνη και το ελληνικό πνεύμα, τα οποία εξυμνεί ιδιαίτερα.

Μέσα από αυτή τη διαδικασία, μας δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσουμε καλύτερα ένα σημαντικό ποιητή αλλά και σπουδαίο άνθρωπο.

Τις παρουσιάσεις μας, συντόνισαν, διόρθωσαν, και οργάνωσαν οι δάσκαλοι της τάξης κ. Μαυρίδης Χαρίλαος και κ. Σαρίσχουλης Στρατής, καθώς και η καθηγήτρια της Πληροφορικής κ. Αριστέα Νάστου.

(Οι μαθητές της Ε΄ τάξης Μπακούτσης Πέτρος, Δροσινού Ναταλία και Παντελή Χριστιάνα)

Ξεκίνησαν οι πρόβες της Ορχήστρας του Γυμνασίου – Λυκείου και της Χορωδίας του Δημοτικού με τον περίφημο καλλιτέχνη της πόλης μας, τον Ζακ Στεφάνου.

Οι μαθητές με τον υπεύθυνο καθηγητή μουσικής κ. Χατζηγιάννη τον υποδέχθηκαν με ένα δυνατό χειροκρότημα στην Αίθουσα Μουσικής του Κολεγίου μας και ξεκίνησαν αμέσως τις πρόβες.

Ο Ζακ Στεφάνου θα παρουσιάσει τα τραγούδια του την Κυριακή, 1 Απριλίου ημέρα “Open Day – Portes Ouvertes” του Κολεγίου μας. Η Χορωδία και η Ορχήστρα θα συνεργαστούν μαζί του σ’ένα μικρό αφιέρωμα για την Θεσσαλονίκη.

Να είστε όλοι εκεί με τους φίλους σας για να τους απολαύσουμε και να τους χειροκροτήσουμε!!!

Ένα μικρό βιογραφικό του καλλιτέχνη:

Ο Ζακ Στεφάνου (31 Ιανουαρίου 1984) είναι Έλληνας τραγοδοποιός από τη Θεσσαλονίκη. Στα 15 του ξεκίνησε μαθήματα κιθάρας με τον Βασίλη Βέτσο και έγραψε το πρώτο του τραγούδι. Είναι απόφοιτος της Γερμανικής Σχολής Θεσσαλονίκης. Από το 2001 είναι φοιτητής στην Αρχιτεκτονική του Α.Π.Θ.

Ο πρώτος του δίσκος "Στο διάστημα δραπέτες" κυκλοφόρησε το 2003 από τη Sony σε Ελλάδα και Κύπρο. Τη διεύθυνση παραγωγής ανέλαβε η Δήμητρα Γαλάνη και την ενορχήστρωση ο Μανώλης Φάμελλος. Από τον δίσκο γνώρισε μεγάλη επιτυχία το τραγούδι "Δείξε μου τον τρόπο". Ο δεύτερος δίσκος (2005) "Ένας όμορφος κόσμος" ήρθε να επιβεβαιώσει την επιτυχία του πρώτου. Σε συμπαραγωγή από τον Μάκη Μουράτογλου και τη Δήμητρα Γαλάνη και πάλι από τη Sony, κατάφερε να καταξιώσει τον Ζακ Στεφάνου ανάμεσα στους τραγουδοποιούς της χώρας. Τα "Φτάσε στον πάτο", "Μικρό μου πόνι" και "Πάντα δικός σου", ντουέτο με την Ανδριάνα Μπάμπαλη, με τους προσεγμένους στίχους τους, αποτέλεσαν αντικείμενα σχολιασμού σε ραδιόφωνα και YouTube.

Την Πέμπτη, 1^η Μαρτίου το «Συγκρότημα των Παραδοσιακών Χορών» του Δημοτικού Δελασάλ επισκέφτηκε την Γενική Διεύθυνση του Κολεγίου και όλες τις τάξεις του δημοτικού για να τους τραγουδήσει τα κάλαντα της Άνοιξης, τα «Χελιδονίσματα».

Το τέλος του Χειμώνα και τον ερχομό των χελιδονιών γιόρταζαν τα παιδιά από την αρχαιότητα με τα "χελιδονίσματα". Ο συγγραφέας Αθηναίος (2ος αιώνας μ.Χ.) έχει διασώσει ένα "χελιδόνισμα" που τραγουδούσαν τα παιδιά στη Ρόδο. Το έθιμο διατηρήθηκε όπως ακριβώς και στην αρχαιότητα. Σε κάθε μεριά της Ελλάδας, την 1η του Μάρτη τα παιδιά ξεχύνονταν στους δρόμους για να καλωσορίσουν τα χελιδόνια, τους αγγελιοφόρους της Άνοιξης.

Κρατούσαν στα χέρια τους ένα ξύλινο χελιδόνι και του κρεμούσαν στο λαιμό κουδουνάκια. Το στόλιζαν με λουλούδια και πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας τα "χελιδονίσματα", ενώ τα κουδουνάκια συνόδευαν το τραγούδι τους. Οι νοικοκυρές έδιναν στα παιδιά λεφτά, λάδι, κρασί, αλεύρι, σιτάρι. Τα λεφτά καθώς και τα προϊόντα αυτά τα αφιέρωναν τα παιδιά στην εκκλησία. Είναι σημαντικό ότι το έθιμο αυτό επιβιώνει από τους αρχαίους Έλληνες και σε άλλα μέρη της πατρίδας μας όπως τη Μακεδονία, τη Θράκη και τα Δωδεκάνησα.

Οι μαθητές και οι μαθήτριες του ομίλου αφού έφτιαξαν ο καθένας από ένα χελιδόνι, στόλισαν με λουλούδια, χρωματιστές κορδέλες και κουδουνάκια το στεφάνι της Χελιδόνας, παρουσίασαν το έθιμο και ευχήθηκαν σε όλους καλή Άνοιξη!

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσαν μερικά τενεκεδάκια σε μια αποθήκη. Ένα τενεκεδάκι, που το έλεγαν Μελένιο, ήθελε να φύγει από την αποθήκη και να πάει στην Ντενεκεδούπολη.

Τα υπόλοιπα τενεκεδάκια τρόμαξαν όταν το άκουσαν αυτό. Προσπαθούσαν να του πουν πως έξω από την αποθήκη είναι πολύ επικίνδυνα, όμως ο Μελένιος ήθελε να φύγει.

Στο δρόμο, συνάντησε έναν κύριο που του είπε πως η Ντενεκεδούπολη είναι πολύ μακριά αλλά αυτός δεν έλεγε να γυρίσει πίσω.

Έπειτα, όταν πέρασε μερικά λιβάδια, έφτασε στην Ντενεκεδούπολη. Εκεί συνάντησε τον Σαρδέλα, ο οποίος του έδειξε την πόλη. Στην πόλη αυτή είχε και άλλα τενεκεδάκια, τη Μηλίτσα, το Βουτυρένιο και το Αναψυκτικό Οκέυ-Μπαμ-Μπαμ .

Μια μέρα όμως έριξε πολύ χαλάζι και βροχή και η Ντενεκεδούπολη δεν είχε άλλα τρόφιμα και τα μικρά τενεκεδάκια δεν είχαν τι να φάνε. Στη συνέχεια, χωρίστηκαν σε ομάδες και ο Βουτυρένιος με τη Μηλίτσα πήγαν στους πλούσιους να τους ρωτήσουν αν μπορούν να τους δώσουν λίγο αλεύρι. Κανείς όμως δεν τους έδινε. Ούτε ο Σαρδέλας με τον Μελένιο δεν μπόρεσαν να βρουν κάποιον να τους βοηθήσει, μέχρι που συνάντησαν το Λαδένιο. Ο Λαδένιος βέβαια για να τους βοηθήσει, τους μετέτρεψε σε υπηρέτες του. Κάθε μέρα τους ζητούσε τα ίδια και τα ίδια φαγητά!

Ώσπου ο Σαρδέλας πρότεινε να τον ρίξουν στον Ζουλιχτή να τον κάνει χαλκομανία, μήπως και ησυχάσουν. Και έτσι έγινε. Την ίδια ώρα έφτασαν και οι φίλοι τους τα παπούτσια και οι σκούπες για να τους βοηθήσουν φέρνοντας αλεύρι. Και έτσι έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!!

Αυτή ήταν η Ντενεκεδούπολη! Εμένα στο έργο μου άρεσε περισσότερο το τέλος του, όπου εμφανίστηκαν όλοι οι φίλοι από τα τενεκεδάκια, βοηθώντας τους να βρουν λίγο αλεύρι. Έτσι οι πρωταγωνιστές του έργου βρήκαν τη λύση στο πρόβλημα τους χάρη στις σκούπες και τα παπούτσια. Αυτό μου έδωσε να καταλάβω πως η φιλία είναι πολύτιμη σαν θησαυρός! Όταν έχεις ανθρώπους γύρω σου που σε αγαπάνε, μπορείς να ξεπεράσεις τα πάντα!

Ναταλία Μπιτζίκου Γ1

Η ασπίδα του Αχιλλέα, έχει πάνω της ζωγραφισμένους τον πόλεμο και την ειρήνη.

Δείχνει ανθρώπους που χορεύουν και τραγουδούν και οργώνουν τα χωράφια τους αλλά και ανθρώπους που πολεμούν και χάνουν τη ζωή τους. Είναι το μοναδικό όπλο που δεν προσκαλεί σε πόλεμο αλλά σε ειρήνη. Αυτήν την ασπίδα φτιάξαμε και εμείς στην τάξη μας σε ομάδες και ζωγραφίσαμε τον πόλεμο και την ειρήνη.

Παναγιώτα Ιωσηφίδου

της Καραγιάννη Φοίβης, Στ2

Κάποτε φύτεψα ένα δέντρο σε μια απόμερη πλαγιά. Ένα τόσο δα δεντράκι μόνο του στην ερημιά. Μην το κάνεις μου ‘παν όλοι δεν θα κάνει διαφορά. Ένα δέντρο θα ‘ναι μόνο σε ετούτη τη μεριά. Κι όμως πέρασε ο χρόνος πω πω πόση ομορφιά! Το μικρό μου το δεντράκι γέμισε τη σιγαλιά! Ρίζες άπλωσε στο χώμα τα κλαδιά του λυγερά

τέρψη απλόχερα σκορπάει αγαλλιάζει η ματιά! Φώτισε τον τόπο όλο το δεντράκι το μικρό κι αν φύτευαν κι οι άλλοι δε θα ήταν μοναχό! Από όλους εξαρτάται της γης μας η ομορφιά μην κοιτάτε, μόνο πράξτε!!! Και μεγάλοι και παιδιά. Τότε θα γίνει ο κόσμος όλος μια ωραία ζωγραφιά. χρώματα πολλά μπλεγμένα πάνω σ’ αδειανό καμβά!

                                                         Η ΣΧΟΛΙΚΗ ΒΙΑ

                                                 Της Χριστιάνας Παντελή Ε1

Η Ε΄ τάξη στις 7 Μαρτίου συζήτησε για τη σχολική βία με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Κατά της Σχολικής Βίας.

Αρχικά παρακολουθήσαμε μια παρουσίαση στον υπολογιστή σχετικά με τις διάφορες μορφές σχολικής βίας όπως τη σωματική, τη λεκτική, την ψυχολογική και τη σεξουαλική. Σε αυτήν την παρουσίαση είδαμε και κάποια βίντεο που είχαν σχέση με ανθρώπους που είχαν υποστεί βία. Μέσα από όλα αυτά αντιληφθήκαμε ότι οι παρατηρητές της σχολικής αλλά και κάθε μορφής βίας έχουν πολύ μεγάλη ευθύνη, ίσως περισσότερη ακόμα και από τους ίδιους τους θύτες. Επίσης, συζητήσαμε τρόπους αντιμετώπισης της βίας, όπως κάποιες τηλεφωνικές γραμμές που προσφέρουν ψυχολογική υποστήριξη, την ενημέρωση κάποιου μεγαλύτερου ή ακόμα και την προσπάθεια συμφιλίωσης ανάμεσα σε θύτες και σε θύματα. Ακόμα, συμμετείχαμε σε μια μικρή παράσταση Forum Theatre με θέμα σχετικό με τη σχολική βία, προκειμένου να βιώσουμε έστω και μέσα από το θεατρικό παιχνίδι τα συναισθήματα του θύτη, του θύματος αλλά και του παρατηρητή.

Αυτό που με εντυπωσίασε προσωπικά πιο πολύ ήταν ότι σε ένα βίντεο αναφερόταν πως αν υπερασπιστείς ένα θύμα, αυτό ποτέ δε θα σε ξεχάσει...

Την παρουσίαση και το Forum Theater επιμελήθηκαν οι δάσκαλοί μας κ. Μαυρίδης Χαρίλαος και κ. Στρατής Σαρίσχουλης.

Δείτε την παρουσίαση εδώ

Εργασίες μαθητών

Παλιότερα θεωρούσαμε ότι η σχολική βία ήταν φαινόμενο που είχε εξαπλωθεί μόνο στις χώρες δυτικού πολιτισμού, αλλά σήμερα τη συναντάμε πολύ συχνά ακόμη και στην Ελλάδα.

Οι αιτίες για τις οποίες πολλά παιδιά γίνονται θύματα ή θύτες είναι οι εξής:

• Οικογενειακά προβλήματα που μπορεί να έχουν δημιουργηθεί λόγω απουσίας ενός από τους 2 γονιούς, οικονομικών προβλημάτων της οικογένειας, ασθενειών και παρεμφερών αιτιών δημιουργούν στο παιδί ανασφάλεια, θλίψη.
• Πολύωρη απασχόληση με ηλεκτρονικά παιχνίδια ή εκπομπές και ταινίες, οι οποίες προβάλλονται στην τηλεόραση και περιέχουν βίαιο περιεχόμενο.

Η βία που ασκείται στα σχολεία μπορεί να είναι:

• Ψυχολογική
• Σωματική
• Κοινωνική
• Λεκτική
• Σεξουαλική

Βία δεν ασκείται μόνο από μαθητή σε μαθητή αλλά και από δάσκαλο σε μαθητή ακόμα και από μαθητή σε δάσκαλο.

Σε περίπτωση που συναντήσουμε ένα περιστατικό βίας, δεν πρέπει να παραμείνουμε απλοί παρατηρητές, αλλά να δράσουμε υπέρ του θύματος, διαφορετικά γινόμαστε και εμείς θύτες.

Η σχολική βία αποτελεί κοινωνικό πρόβλημα και πρέπει να αντιμετωπίζεται ομαδικά από τους καθηγητές, τους μαθητές, τους γονείς, τους κοινωνικούς λειτουργούς και την πολιτεία.

Σιτμαλίδης Μιχάλης Ε2

Η σχολική βία αποτελεί ένα φαινόμενο της εποχής. Εμφανίζεται κυρίως, με τη μορφή του σχολικού εκφοβισμού, ο οποίος περιλαμβάνει τη λεκτική, τη σωματική, την ψυχολογική, τη σεξουαλική παρενόχληση, καθώς και το βανδαλισμό. Αποτελεί πράξη, που σκοπό έχει την πρόκληση σωματικού ή ψυχικού πόνου και την υποταγή του θύματος. Ο εκφοβισμός είναι σύνθετο φαινόμενο και μπορεί να αναφέρεται σε σωματική (σπρωξίματα, κλωτσιές, μπουνιές), συναισθηματική, ή λεκτική επίθεση (κοροϊδία, βρισιές, σαρκασμό, χειρονομίες, συκοφαντίες, γελοιοποίηση, απειλές), σεξουαλικό (ανεπιθύμητο άγγιγμα, προσβλητικά μηνύματα, λεκτική παρενόχληση) και ηλεκτρονικό εκφοβισμό (κακόβουλα sms, κλήσεις, e-mail, chat με απειλητικό περιεχόμενο)

Η ανησυχία για τη βία στο σχολείο  δεν αφορά μόνο τους γονείς των παιδιών που πέφτουν θύματα εκφοβισμού, βίας ή αποκλεισμού, αλλά και τους γονείς των παιδιών που εκφοβίζουν.  Πολλοί είναι οι λόγοι που ένας έφηβος οδηγείται σε αυτή τη συμπεριφορά. Πιθανόν από την οικογένειά του να λείπουν κάποια βασικά στοιχεία. Για παράδειγμα αν ο ένας γονιός λείπει ή πέθανε, αν η οικογένεια περνά πολλές οικονομικές δυσκολίες, αν κάποιος είναι άρρωστος και το παιδί νιώθει τρομερή ανασφάλεια, είναι πολύ πιθανό στην εφηβεία κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες  να εκφράσει τη δική ανασφάλεια και θλίψη με επιθετικότητα. Η  επιθετική συμπεριφορά αποτελεί την έκφραση της ανάγκης του εφήβου  να επιβληθεί. Σε αυτήν την ανεξέλεγκτη τάση του μπορεί να συμβάλλουν και άλλοι παράγοντες, όπως  η συντροφιά παιδιών με παρόμοιες τάσεις, η πολύωρη ενασχόλησή του με βίαια παιχνίδια στον υπολογιστή ή στην κονσόλα βιντεοπαιχνιδιών,   η χαλαρή στάση των καθηγητών στο σχολείο κ.λπ. Αν ένα παιδί με βίαιες τάσεις κάνει παρέα με παιδιά που παρουσιάζουν παρόμοια συμπεριφορά,  δεν ασχολείται με θετικά στοιχεία, βρεθεί μάλιστα και σε ένα σχολείο όπου οι καθηγητές  είναι απρόθυμοι ή δεν μπορούν να ασχοληθούν με το πρόβλημα της βίας, είναι πιθανό να συνεχίσει να φέρεται βίαια, αλλά και να περάσει λχ. από τις προσβλητικές φράσεις στις σπρωξιές και, αν δεν το σταματήσει ούτε τότε κάποιος δάσκαλος, να περάσει από τις σπρωξιές στις γροθιές κ.ο.κ.

Τα παιδιά με προβλήματα στη συμπεριφορά πρέπει να αντιμετωπίζονται με τον κατάλληλο τρόπο, ώστε να βελτιώνουν τη συμπεριφορά τους. Αν οι γονείς και το σχολείο τα απομονώσουν ως «κακούργους», τα παιδιά αυτά θα γίνουν ακόμα πιο επιθετικά. Ίσως  στο εξής να μην εκφράζουν την βιαιότητά τους μέσα στο προαύλιο, αλλά να τη μεταφέρουν στους δρόμους έξω από το σχολείο. Σε αυτές τις περιπτώσεις ναι μεν απαλλάσσεται από τη βία  το σχολείο, αλλά έχει «δημιουργηθεί» ένα κοινωνικό πρόβλημα.

Για να  «μπει φρένο» στη βίαιη συμπεριφορά και στον εκφοβισμό  θα πρέπει να συνεργαστούν πάντως  όλοι οι ενήλικες που εμπλέκονται στη ζωή του παιδιού.

ΠΕΤΡΟΣ ΧΑΤΖΗΙΩΑΝΝΙΔΗΣ Ε΄ ΤΑΞΗ

Την Τρίτη 6 Μαρτίου ήταν η παγκόσμια ημέρα κατά της σχολικής βίας. Οι μαθητές της Ε΄ τάξης, συζητήσαμε για αυτό το θέμα με τους δασκάλους των τάξεων μας, τον κ. Χάρη Μαυρίδη και τον κ. Στρατή Σαρίσχουλη. Μας είχαν ετοιμάσει μια παρουσίαση σχετικά με τις μορφές της σχολικής βίας, τους τρόπους αντιμετώπισής της και κάποια βίντεο με παραδείγματα. Αφού παρακολουθήσαμε την παρουσίαση, σχολιάσαμε το θέμα.

Βία ασκεί κανείς, όταν:

• Χειροδικεί
• Εκφοβίζει
• Κλέβει
• Κακοποιεί
• Αδικεί
• Καταπιέζει
• Απειλεί

Αργότερα, εγώ και κάποιοι άλλοι συμμαθητές μου παίξαμε ένα θεατρικό που λέγεται Forum Theater. Το θεατρικό περιείχε:

• Θύμα
• Θύτη
• Παρατηρητή

Χαίρομαι πάρα πολύ που είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω ένα τόσο ωραίο πρόγραμμα (παρουσίαση) με ένα τόσο ενδιαφέρον θέμα, αφού η σχολική βία μας αφορά όλους.

Παναγιώτα Τσάχαλη Ε1

Βαλένα Λυμπέρη

                                                         Η ΣΧΟΛΙΚΗ ΒΙΑ

                                                 Της Χριστιάνας Παντελή Ε1

Η Ε΄ τάξη στις 7 Μαρτίου συζήτησε για τη σχολική βία με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Κατά της Σχολικής Βίας.

Αρχικά παρακολουθήσαμε μια παρουσίαση στον υπολογιστή σχετικά με τις διάφορες μορφές σχολικής βίας όπως τη σωματική, τη λεκτική, την ψυχολογική και τη σεξουαλική. Σε αυτήν την παρουσίαση είδαμε και κάποια βίντεο που είχαν σχέση με ανθρώπους που είχαν υποστεί βία. Μέσα από όλα αυτά αντιληφθήκαμε ότι οι παρατηρητές της σχολικής αλλά και κάθε μορφής βίας έχουν πολύ μεγάλη ευθύνη, ίσως περισσότερη ακόμα και από τους ίδιους τους θύτες. Επίσης, συζητήσαμε τρόπους αντιμετώπισης της βίας, όπως κάποιες τηλεφωνικές γραμμές που προσφέρουν ψυχολογική υποστήριξη, την ενημέρωση κάποιου μεγαλύτερου ή ακόμα και την προσπάθεια συμφιλίωσης ανάμεσα σε θύτες και σε θύματα. Ακόμα, συμμετείχαμε σε μια μικρή παράσταση Forum Theatre με θέμα σχετικό με τη σχολική βία, προκειμένου να βιώσουμε έστω και μέσα από το θεατρικό παιχνίδι τα συναισθήματα του θύτη, του θύματος αλλά και του παρατηρητή.

Αυτό που με εντυπωσίασε προσωπικά πιο πολύ ήταν ότι σε ένα βίντεο αναφερόταν πως αν υπερασπιστείς ένα θύμα, αυτό ποτέ δε θα σε ξεχάσει...

Την παρουσίαση και το Forum Theater επιμελήθηκαν οι δάσκαλοί μας κ. Μαυρίδης Χαρίλαος και κ. Στρατής Σαρίσχουλης.

             Σύνδεσμος παρουσίασης: http://prezi.com/2kazi8sianbb/presentation/

Εργασίες μαθητών

Παλιότερα θεωρούσαμε ότι η σχολική βία ήταν φαινόμενο που είχε εξαπλωθεί μόνο στις χώρες δυτικού πολιτισμού, αλλά σήμερα τη συναντάμε πολύ συχνά ακόμη και στην Ελλάδα.

Οι αιτίες για τις οποίες πολλά παιδιά γίνονται θύματα ή θύτες είναι οι εξής:

• Οικογενειακά προβλήματα που μπορεί να έχουν δημιουργηθεί λόγω απουσίας ενός από τους 2 γονιούς, οικονομικών προβλημάτων της οικογένειας, ασθενειών και παρεμφερών αιτιών δημιουργούν στο παιδί ανασφάλεια, θλίψη.
• Πολύωρη απασχόληση με ηλεκτρονικά παιχνίδια ή εκπομπές και ταινίες, οι οποίες προβάλλονται στην τηλεόραση και περιέχουν βίαιο περιεχόμενο.

Η βία που ασκείται στα σχολεία μπορεί να είναι:

• Ψυχολογική
• Σωματική
• Κοινωνική
• Λεκτική
• Σεξουαλική

Βία δεν ασκείται μόνο από μαθητή σε μαθητή αλλά και από δάσκαλο σε μαθητή ακόμα και από μαθητή σε δάσκαλο.

Σε περίπτωση που συναντήσουμε ένα περιστατικό βίας, δεν πρέπει να παραμείνουμε απλοί παρατηρητές, αλλά να δράσουμε υπέρ του θύματος, διαφορετικά γινόμαστε και εμείς θύτες.

Η σχολική βία αποτελεί κοινωνικό πρόβλημα και πρέπει να αντιμετωπίζεται ομαδικά από τους καθηγητές, τους μαθητές, τους γονείς, τους κοινωνικούς λειτουργούς και την πολιτεία.

Σιτμαλίδης Μιχάλης Ε2

Η σχολική βία αποτελεί ένα φαινόμενο της εποχής. Εμφανίζεται κυρίως, με τη μορφή του σχολικού εκφοβισμού, ο οποίος περιλαμβάνει τη λεκτική, τη σωματική, την ψυχολογική, τη σεξουαλική παρενόχληση, καθώς και το βανδαλισμό. Αποτελεί πράξη, που σκοπό έχει την πρόκληση σωματικού ή ψυχικού πόνου και την υποταγή του θύματος. Ο εκφοβισμός είναι σύνθετο φαινόμενο και μπορεί να αναφέρεται σε σωματική (σπρωξίματα, κλωτσιές, μπουνιές), συναισθηματική, ή λεκτική επίθεση (κοροϊδία, βρισιές, σαρκασμό, χειρονομίες, συκοφαντίες, γελοιοποίηση, απειλές), σεξουαλικό (ανεπιθύμητο άγγιγμα, προσβλητικά μηνύματα, λεκτική παρενόχληση) και ηλεκτρονικό εκφοβισμό (κακόβουλα sms, κλήσεις, e-mail, chat με απειλητικό περιεχόμενο)

Η ανησυχία για τη βία στο σχολείο  δεν αφορά μόνο τους γονείς των παιδιών που πέφτουν θύματα εκφοβισμού, βίας ή αποκλεισμού, αλλά και τους γονείς των παιδιών που εκφοβίζουν.  Πολλοί είναι οι λόγοι που ένας έφηβος οδηγείται σε αυτή τη συμπεριφορά. Πιθανόν από την οικογένειά του να λείπουν κάποια βασικά στοιχεία. Για παράδειγμα αν ο ένας γονιός λείπει ή πέθανε, αν η οικογένεια περνά πολλές οικονομικές δυσκολίες, αν κάποιος είναι άρρωστος και το παιδί νιώθει τρομερή ανασφάλεια, είναι πολύ πιθανό στην εφηβεία κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες  να εκφράσει τη δική ανασφάλεια και θλίψη με επιθετικότητα. Η  επιθετική συμπεριφορά αποτελεί την έκφραση της ανάγκης του εφήβου  να επιβληθεί. Σε αυτήν την ανεξέλεγκτη τάση του μπορεί να συμβάλλουν και άλλοι παράγοντες, όπως  η συντροφιά παιδιών με παρόμοιες τάσεις, η πολύωρη ενασχόλησή του με βίαια παιχνίδια στον υπολογιστή ή στην κονσόλα βιντεοπαιχνιδιών,   η χαλαρή στάση των καθηγητών στο σχολείο κ.λπ. Αν ένα παιδί με βίαιες τάσεις κάνει παρέα με παιδιά που παρουσιάζουν παρόμοια συμπεριφορά,  δεν ασχολείται με θετικά στοιχεία, βρεθεί μάλιστα και σε ένα σχολείο όπου οι καθηγητές  είναι απρόθυμοι ή δεν μπορούν να ασχοληθούν με το πρόβλημα της βίας, είναι πιθανό να συνεχίσει να φέρεται βίαια, αλλά και να περάσει λχ. από τις προσβλητικές φράσεις στις σπρωξιές και, αν δεν το σταματήσει ούτε τότε κάποιος δάσκαλος, να περάσει από τις σπρωξιές στις γροθιές κ.ο.κ.

Τα παιδιά με προβλήματα στη συμπεριφορά πρέπει να αντιμετωπίζονται με τον κατάλληλο τρόπο, ώστε να βελτιώνουν τη συμπεριφορά τους. Αν οι γονείς και το σχολείο τα απομονώσουν ως «κακούργους», τα παιδιά αυτά θα γίνουν ακόμα πιο επιθετικά. Ίσως  στο εξής να μην εκφράζουν την βιαιότητά τους μέσα στο προαύλιο, αλλά να τη μεταφέρουν στους δρόμους έξω από το σχολείο. Σε αυτές τις περιπτώσεις ναι μεν απαλλάσσεται από τη βία  το σχολείο, αλλά έχει «δημιουργηθεί» ένα κοινωνικό πρόβλημα.

Για να  «μπει φρένο» στη βίαιη συμπεριφορά και στον εκφοβισμό  θα πρέπει να συνεργαστούν πάντως  όλοι οι ενήλικες που εμπλέκονται στη ζωή του παιδιού.

ΠΕΤΡΟΣ ΧΑΤΖΗΙΩΑΝΝΙΔΗΣ Ε΄ ΤΑΞΗ

Την Τρίτη 6 Μαρτίου ήταν η παγκόσμια ημέρα κατά της σχολικής βίας. Οι μαθητές της Ε΄ τάξης, συζητήσαμε για αυτό το θέμα με τους δασκάλους των τάξεων μας, τον κ. Χάρη Μαυρίδη και τον κ. Στρατή Σαρίσχουλη. Μας είχαν ετοιμάσει μια παρουσίαση σχετικά με τις μορφές της σχολικής βίας, τους τρόπους αντιμετώπισής της και κάποια βίντεο με παραδείγματα. Αφού παρακολουθήσαμε την παρουσίαση, σχολιάσαμε το θέμα.

Βία ασκεί κανείς, όταν:

• Χειροδικεί
• Εκφοβίζει
• Κλέβει
• Κακοποιεί
• Αδικεί
• Καταπιέζει
• Απειλεί

Αργότερα, εγώ και κάποιοι άλλοι συμμαθητές μου παίξαμε ένα θεατρικό που λέγεται Forum Theater. Το θεατρικό περιείχε:

• Θύμα
• Θύτη
• Παρατηρητή

Χαίρομαι πάρα πολύ που είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω ένα τόσο ωραίο πρόγραμμα (παρουσίαση) με ένα τόσο ενδιαφέρον θέμα, αφού η σχολική βία μας αφορά όλους.

Παναγιώτα Τσάχαλη Ε1

Βαλένα Λυμπέρη