Με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα για τα Δικαιώματα των Παιδιών οι μαθητές της Β’ Δημοτικού έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα παιδιά με ειδικές δεξιότητες. Συζητήσαμε για τα παιδιά με μειωμένη όραση, με μειωμένη ακοή και μειωμένη κινητικότητα. Φανταστήκαμε τι οδηγίες θα δίναμε σε έναν νέο συμμαθητή με πρόβλημα όρασης κατά την μετακίνησή του μέσα στο σχολείο. Οι μαθητές/τριες έγραψαν συγκινητικές φράσεις όπως: «θα είμαι δίπλα σου… θα σου κρατώ το χέρι... μην φοβηθείς, αν ακούσεις φωνές… θα βγούμε και θα παίξουμε μαζί…», αλλά και του έδωσαν πρακτικές οδηγίες με ενσυναίσθηση. Επειδή, όμως, τα παιδιά διψούν για γνώσεις, προέκυψαν απορίες όπως: «Βλέπουν όνειρα όσα παιδιά  δε βλέπουν;... Πώς ζωγραφίζουν;... Πώς παίζουν;... Πώς πάνε στο σχολείο;... Τι επαγγέλματα κάνουν όταν μεγαλώσουν;... Πώς θα πρέπει να συμπεριφερόμαστε;….», κάναμε μια διαδικτυακή συνέντευξη με την ειδική εκπαιδεύτρια ατόμων με προβλήματα όρασης κ. Λίνα Καλλέ, η οποία εκπαιδεύει παιδιά και μεγάλους να ζουν ανεξάρτητα, όπως όλοι μας. «Τα παιδιά που δεν έχουν όραση δεν είναι ήρωες, είναι παιδιά σαν εσάς, έχουν τις ίδιες ανάγκες, παίζουν και χαίρονται με τα ίδια πράγματα. Εμείς πρέπει να τα σεβαστούμε όπως σεβόμαστε όλους τους ανθρώπους» μας είπε η κ. Καλλέ. Ήταν μια ενδιαφέρουσα εμπειρία, έστω και μέσα από το διαδίκτυο.