Την Πέμπτη, 15 Απριλίου 2021, οι μαθητές και οι μαθήτριες της Στ΄ τάξης είχαν την ευκαιρία να συναντήσουν διαδικτυακά τη Δωροθέα Ποιμενίδου, αθλήτρια παγκόσμιου βεληνεκούς, με πολλές διακρίσεις στο άθλημα της τοξοβολίας. Η συνάντηση αυτή υλοποιήθηκε στο πλαίσιο του ετήσιου σχεδίου εργασίας της τάξης,  με θέμα «Η αξία του σεβασμού προς τα άτομα με αναπηρία». 

Η Δωροθέα γεννήθηκε με φωκομέλεια και από την ηλικία του ενός έτους φοράει πρόσθετα μέλη. Παρά το νεαρό της ηλικίας της, είναι ένα λαμπρό παράδειγμα δύναμης, ήθους και ευγένειας. Όπως η ίδια ανέφερε στα παιδιά, η αναπηρία δεν αποτέλεσε εμπόδιο στη ζωή της. Προσπαθούσε να κάνει τα πάντα με τον δικό της μοναδικό τρόπο, καθώς ο καθένας μας έχει έναν ξεχωριστό τρόπο να πετυχαίνει όσα θέλει. Τόνισε ότι αυτό που θα ήθελε να αλλάξει στη χώρα μας είναι η νοοτροπία των ανθρώπων. Τα άτομα με αναπηρίες δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως μειονότητα, αφού αποτελούν την ίδια την κοινωνία. Μίλησε για τα παιδικά της χρόνια και για το πώς τα πειράγματα στο πρόσωπό της σταματούσαν, όταν εξηγούσε στους συνομηλίκους της την κατάστασή της και, κυρίως, όταν τη γνώριζαν και εκτιμούσαν τον χαρακτήρα της. Πρότεινε λοιπόν στα παιδιά να δίνουν χρόνο στους ανθρώπους και να επενδύουν σε αυτό που πραγματικά είναι και όχι στα μειονεκτήματα. Τέλος, σε ερώτηση μαθήτριας για το αν σκέφτηκε ποτέ να τα παρατήσει, η απάντηση της Δωροθέας ήταν ότι και το σκέφτηκε και το έπραξε. Κάποια στιγμή η πληθώρα των υποχρεώσεών της ως φοιτήτρια και οι αυξανόμενες ανάγκες των προπονήσεων την οδήγησαν στο να αποσυρθεί. Μετά από μια περίοδο ξεκούρασης, επέστρεψε στους αγώνες και οι διακρίσεις διαδέχονταν η μία μετά την άλλη: «Όταν νιώθετε κουρασμένοι και θέλετε να τα παρατήσετε, κάντε ένα διάλειμμα! Κάντε ένα διάλειμμα και συνεχίστε! Όσα θα συμβούν μετά, θα είναι μαγικά!». 

Ο χρόνος της συζήτησης με την αθλήτρια της τοξοβολίας που ποτέ δεν τα παρατά, που πιστεύει ότι για κάθε πρόβλημα υπάρχει μία λύση και οι δυσκολίες και οι προκλήσεις βελτιώνουν τον άνθρωπο, ήταν ένα μάθημα ζωής και μια πολύ ευχάριστη εμπειρία, που ευχόμαστε να επαναληφθεί δια ζώσης, όταν θα επιστρέψουμε στις σχολικές αίθουσες!