Στο πλαίσιο του προγράμματος περιβαλλοντικής αγωγής, οι δάσκαλοι της ΣΤ’ τάξης θεώρησαν ενδιαφέρον να πραγματοποιήσουμε μια εκπαιδευτική εκδρομή στο δάσος του Σέιχ Σου. Έτσι, τη Δευτέρα 8 Οκτωβρίου επισκεφτήκαμε το περιαστικό δάσος του Σέιχ Σου.

Εκεί μας περίμεναν οι εκπαιδευτές του προγράμματος οι οποίοι μας οδήγησαν σε έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο όπου συζητήσαμε για διάφορα θέματα που αφορούν το δάσος.

Στη συνέχεια, μέσω παιχνιδιών και δραστηριοτήτων, μάς έμαθαν πώς να επιβιώνουμε σε περίπτωση ανάγκης μέσα στο δάσος. Διδαχθήκαμε πώς να ανάβουμε φωτιά, η οποία θα μπορεί να μας προστατέψει από τα άγρια ζώα και να μας ζεστάνει. Πολύ ενδιαφέρουσα ήταν επίσης και η κατασκευή μιας αυτοσχέδιας καλύβας από ξύλα και ξερά χόρτα. Ακόμα, μας έδειξαν πώς να κατασκευάζουμε φωλιές για πουλιά. Στη συνέχεια ακολούθησε ένα τρελό αλλά διασκεδαστικό παιχνίδι κρυμμένου θησαυρού. Νικητές σε αυτό ήταν η ομάδα των κοριτσιών!

Στο δάσος ο καθένας μπορεί να περάσει όμορφες στιγμές, να ζήσει ωραίες εμπειρίες και κυρίως να απολαύσει τη φύση, γι᾽αυτό λοιπόν, όλοι οφείλουμε να το σεβόμαστε.

Αλεξίου Π.

Την ιδέα την ‘’έριξε’’ ο κύριος.

-Τι λέτε παιδιά; Πάμε να εξερευνήσουμε το δασάκι του Σέιχ Σου; Μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε και ως παρατηρητήριο.

Την άλλη μέρα η τάξη μας ήταν έτοιμη. ‘Όλα τα παιδιά ήρθαν στο σχολείο. Μετά την καθιερωμένη προσευχή, δύο σχολικά λεωφορεία ‘’φιλοξένησαν’’ τις φωνές και τα γέλια μας και αναχώρησαν για το δάσος του Σέιχ Σου.

Περάσαμε τη γέφυρα του Επταπυργίου και κατευθυνθήκαμε προς το ξενοδοχείο Φιλίππειο. Καθώς περνούσαμε από το φιδωτό δρόμο, το θέαμα ήταν μαγευτικό. Μικρά και μεγάλα δένδρα πεύκης μαζί με άλλους θάμνους τροφοδοτούσαν την όσφρησή μας με εξοχικές μυρωδιές και γέμιζαν τους πνεύμονές μας με οξυγόνο.

Τα λεωφορεία μάς αποβίβασαν σ’ ένα ανοιχτό σημείο του δάσους. Από εκεί ανηφορίσαμε και βρεθήκαμε στο πιο ψηλό σημείο του Σέιχ Σου, στο παρατηρητήριο. Το παρατηρητήριο χρησιμοποιείται από τους ανθρώπους και εξυπηρετεί δύο σκοπούς: Και παρατηρούν το δάσος για να προλάβουν κακόβουλες πράξεις των ανθρώπων, επικίνδυνες για το δάσος και απολαμβάνουν οι επισκέπτες τη θέα.

Η θέα από το παρατηρητήριο ήταν καταπληκτική και σε αυτό βοήθησε και η καθαρότητα της ατμόσφαιρας. Στο βάθος ο Θερμαϊκός κόλπος γεμάτος από διάσπαρτα πλοία αραγμένα, κυρίως εμπορικά, που περίμεναν τη σειρά τους να ξεφορτώσουν το εμπόρευμα ή να φορτώσουν άλλο. Διακρίναμε και ένα κρουαζιερόπλοιο, πραγματική πλωτή πολιτεία. Την ηρεμία του τοπίου τάραζε ο θόρυβος, κάθε τόσο, των αεροπλάνων που ‘’έπαιρναν’’ θέση να προσγειωθούν στο αεροδρόμιο ‘’Μακεδονία’’.

Χωρίς να καταλάβουμε η ώρα πέρασε και ακούστηκε η σφυρίχτρα του δασκάλου μας που μας καλούσε να επιβιβαστούμε στα λεωφορεία και να επιστρέψουμε ‘’στη βάση’’ μας. ‘Έτσι και έγινε. Σε λίγο από τον ίδιο δρόμο επιστρέψαμε στο σχολείο μας γεμάτοι οξυγόνο και αναμνήσεις.

Παπαβασιλείου Θ.