«H λογική μπορεί να σε πάει από το Α στο Β. Η φαντασία μπορεί να σε πάει παντού».

«Το θέατρο είναι τρία σανίδια, δύο πρόσωπα, ένα πάθος», σημειώνει ο Λόπε ντε Βέγκα. Και έχει δίκιο. Δεν χρειάζονται πολλά πράγματα. Μια σκηνική αλληλεπίδραση, οξυμένη φαντασία, καθώς και ένα ασίγαστο πάθος για μεταμόρφωση. Μέσα από τη θεατρική μεταμόρφωση που επιχειρούμε στο θεατρικό club, στοχεύουμε στη διεύρυνση της φαντασίας, της δημιουργικότητας, της έκφρασης και της κοινωνικοποίησης, μέσω της ένταξης σε μία θεατρική ομάδα. Στη γνωριμία με τον εαυτό μας, μέσα από τη γνωριμία με τον κόσμο. Με όπλα τις θεατρικές ασκήσεις, τα θεατρικά παιχνίδια, τη δημιουργία χαρακτήρων και τους αυτοσχεδιασμούς, επιχειρήσαμε να αποκτήσουμε τα βασικά εφόδια για τη θεατρική πρακτική. Ωστόσο, θέατρο χωρίς κοινό, δεν μπορεί να υπάρξει. Γι’ αυτό και αποφασίσαμε να μοιραστούμε με το κοινό τις καλλιτεχνικές και εκπαιδευτικές (γιατί το θέατρο έχει πρώτιστα παιδαγωγικό χαρακτήρα) μας φιλοδοξίες.

Το έργο που επιλέχτηκε για να παρουσιαστεί φέτος, είναι ο Πόλεμος της Ωμεγαβήτας του Ευγένιου Τριβιζά. Έργο κατάλληλο από πολλές απόψεις. Προξενώντας έντονο ενδιαφέρον στα παιδιά, μας φέρνει σε επαφή με τον κόσμο των γραμμάτων, καθώς και με ζητήματα σεβασμού, ρατσισμού, ισότητας και επιβολής. Γι’ αυτό και πάνω από όλα είναι ένα έργο “εκ-παιδευτικό”. Μαζί με την τέρψη που θα παρέχει τόσο στα παιδιά, όσο και στους θεατές (μέσω την υποκριτικής, των τραγουδιών και των κοστουμιών), θα επιφέρει και τη διδαχή και την ευαισθητοποίηση, τον βασικό στόχο του θεάτρου.

Οι ρόλοι μοιράστηκαν, οι πρόβες άρχισαν και το ταξίδι ξεκινάει. Βασικά μας όπλα η όρεξη, η συνεργασία και πάνω από όλα, η φαντασία. Γιατί «η λογική μπορεί να σε πάει από το Α στο Β. Η φαντασία μπορεί να σε πάει παντού». Μαζί όμως με την έκφραση, το θέατρο φέρει και μια ευθύνη. Να μεταμορφώσει και να μορφώσει. Να δημιουργήσει έναν κόσμο καλύτερο για όλους. Ξεκινώντας από (και κυρίως για) τα ίδια τα παιδιά.