«Ημέρα της αγάπης» και δεν γίνεται να μην θυμηθούμε τη θεατρική παράσταση που παρακολουθήσαμε στο Ολυμπιακό Μουσείο, το «Αστερόπαιδο», του Όσκαρ Ουάιλντ. Μια υπέροχη παράσταση της θεατρικής ομάδας «Λώτινος Ήλιος», που, υπό τις μελωδίες ενός σαντουριού, μας μίλησε για τη σημασία της μετάνοιας και της αληθινής αγάπης. 

Μια χιονισμένη νύχτα, ένα αστέρι πέφτει στη γη. Ένας ξυλοκόπος βρίσκει ένα μωρό, τυλιγμένο σε ολόχρυσο μανδύα. Το Αστερόπαιδο μεγαλώνει με αγάπη και τρυφερότητα, ενώ όλο το χωριό θαυμάζει την ομορφιά του. Η εμφάνιση και η καταγωγή του, όμως, το κάνουν εγωιστή. «Είμαι παιδί των αστεριών, έχω μεγάλη χάρη», περηφανεύεται και συμπεριφέρεται άσχημα, ακόμα και στην αληθινή του μητέρα. Η μεταμόρφωσή του έρχεται μέσα από μια ακραία περιπέτεια, όπου το πανέμορφο, μα δύστροπο παιδί, ανακαλύπτει την έννοια της μετάνοιας, τη χαρά, που βρίσκεται στην καρδιά που συναισθάνεται, ζητάει συγγνώμη, αγαπά και προσφέρει. 

Αλήθεια, η ομορφιά μάς δίνει το δικαίωμα να συμπεριφερόμαστε εγωιστικά; Μήπως τελικά, η αγάπη όλα τα μαλακώνει και τα κάνει πιο όμορφα και απλά στην τάξη, στο σχολείο, σε όλη μας ζωή;